(1) เจลล้างมือธรรมดา : บทบาทของการทำความสะอาดการปนเปื้อน

(2) เจลทำความสะอาดมือที่มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย/แบคทีเรีย: สารออกฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรีย ต้านแบคทีเรีย หรือฆ่าเชื้อแบคทีเรีย

(3) เจลทำความสะอาดมือแบบใช้น้ำมันหนัก: การทำความสะอาดน้ำมันอุตสาหกรรม (เช่น น้ำมัน น้ำมันเบนซิน เนย ดีเซล ฯลฯ) และคราบฝังแน่น

(4) เจลทำความสะอาดมือเด็ก: สำหรับเจลทำความสะอาดมือเด็ก ต้องใช้วัตถุดิบปลอดสารพิษ ไม่ระคายเคือง/ระคายเคืองต่ำ และควรลดปริมาณเม็ดสีและสาระสำคัญ สารลดแรงตึงผิวสีเขียวบางชนิด เช่น อัลคิลไกลโคไซด์ สารลดแรงตึงผิวของกรดอะมิโน และสารให้ความชุ่มชื้นจากพืช มักใช้ในโลชั่นทามือสำหรับเด็ก

(5) สบู่ล้างมือแบบไม่ใช้น้ำ

ผลิตภัณฑ์อีกประเภทหนึ่งคือการใช้สารฆ่าเชื้อแบคทีเรียและสารเสริมที่มี guanidine-based cationic เป็นหลักสำหรับการฆ่าเชื้อทุกวันที่ผิวหนังของมือ ฉีดลงบนมือโดยตรงระหว่างการใช้งาน

(6) เจลล้างมือในโรงพยาบาล

ดังนั้นจึงมีเจลล้างมือ 2 ประเภทหลักที่มักใช้ในโรงพยาบาล หนึ่งคือเจลทำความสะอาดมือที่มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย/แบคทีเรีย และอีกส่วนหนึ่งคือผลิตภัณฑ์ฆ่าเชื้อด้วยเจลทำความสะอาดมือที่ใช้ภายใต้เงื่อนไขเฉพาะ เช่น การผ่าตัดและการเจาะเลือด ผลิตภัณฑ์นี้ปราศจากสารลดแรงตึงผิวที่มีประจุลบ ส่วนใหญ่ประกอบด้วยเกลือแอมโมเนียมควอเทอร์นารีสองเกลียวที่ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย คลอเฮกซิดีนกลูโคเนต คลอเฮกซิดีนอะซิเตท คลอเฮกซิดีน กลูโคเนต คลอเฮกซิดีน กลูโคเนต ประกอบด้วยเบนซาลโคเนียมคลอไรด์ เอทานอล ไอโซโพรพานอลและโพลีเฮกซาเมทิลีนบิ๊ก

เจลล้างมือแต่ละชนิดมีส่วนต่าง ๆ บนบรรจุภัณฑ์ด้านนอก เจลทำความสะอาดมือทั่วไปโดยทั่วไปแล้วจะเป็น "แบบเสมือน" และเจลทำความสะอาดมือที่ใช้ฆ่าเชื้อนั้นส่วนใหญ่เป็น "การเปลี่ยนสี"

สบู่ล้างมือโดยทั่วไปปราศจากฟอสฟอรัส อลูมิเนียม อัลคาไล โซเดียมอัลคิลเบนซีนซัลโฟเนตและส่วนผสมอื่นๆ โดยใช้หลักการของการปนเปื้อนอย่างอ่อน ง่ายต่อการยอมรับจากผิวหนัง